Bezoek Zulu gemeenschap

Op onze laatste dag in St Lucia zijn we met een gids een Zulu gemeenschap gaan bezoeken tijdens hun dagdagelijkse bezigheden.

mTubaTuba heet het dorp en betekent het ‘oude’ dorp. Dit omdat er aan de andere kant van de weg het nieuwe dorp ligt. De overheid wil namelijk de grond waar het oude dorp ligt toevoegen aan een reservaat en heeft aan de andere kant van de weg een nieuw dorp gebouwd met water- en elektriciteitsvoorzieningen, die in het oude dorp niet aanwezig zijn. 

Velen zijn verhuisd maar niet iedereen omdat in het oude dorp hun geschiedenis ligt.

Starten doen we bij een familie die met een soort gras matten maakt. Dit is een taak die enkel door vrouwen mag worden uitgevoerd. De taak van de man is dansen (later hier meer over 🙂).

 - 🎦 Werkende Tina - Na even de handen uit de mauwen te hebben gestoken, worden we verwacht op de lagere school van het oude dorp. De jongere kinderen hebben iets voorbereid. De gids vraagt ons wel eerst of we het erg vinden om aangeraakt te worden want dat gaan ze doen omdat we blank zijn.

Ze zingen enkele liedjes. Nadien krijgen ze een lolly van ons. (Op voorhand hadden ze ons gezegd deze te kopen.)

In een klas zitten zo’n 50 á 60 kinderen. De boeken en eigenlijk gans de school wordt gesponsord door de overheid. Net zoals bij ons moeten kinderen tot hun 18 jaar verplicht naar school.

Klas 1e / 2e leerjaar

Klas 5e / 6e leerjaar

 

De school achterlatend stoppen we bij mama Josephine waar we eerst een huisje van de voorvaderen bezoeken. Het wordt gebruikt om bij feestelijkheden en ceremonies toestemming en raad te vragen aan de voorvaderen. Op die momenten wordt er hier ook het Zulubier gedronken.

In het huisje hangen horens van koeien en gedroogde magen van koeien. Deze laatste worden ook gedragen door jonge vrouwen over de schouder wanneer ze bij bepaalde ceremonies dansen. Valt de maag van hun schouders is dit een teken dat ze geen maagd meer zijn!

Ook mama Josephine maakt matten maar zij bekijkt dit van de commerciële kant en laat ons allemaal eens weven aan het toestel.

 - 🎦 Werkende Pieter-Jan -

De laatste stop in het oude dorp is om de Zuluwijn te gaan drinken. Van een goed jaar gaat hij niet geweest zijn want het smaakte naar tafelbier. 😆

We steken de weg over en arriveren in het nieuwe dorp. Het is inderdaad voorzien van asvaltwegen (allé de hoofdweg toch) en hier staan mooi stenen huizen. De eerste stop die we hier maken is met de medicijnman. 

Voor zijn consultaties heeft hij ook een ronde kamer waar allerlei gedroogde hoorns, tanden, huiden hangen. 

Medicijnman/vrouw is een roeping die je droomt. Heb je de droom gehad dan ga je in de leer bij een mentor voor 2 á 3 jaar.

Hij ging onze toekomst voorspellen maar stelde vooral veel vragen 🤔

Tot slot reden we naar de thuis van onze gids en zijn we langs het religieuze huis gereden. Dit is een rechthoekig gebouw met verschillende deuren aan verschillende kanten: deur voor getrouwde mannen, deur voor getrouwde vrouwen, deur voor singles en de deur voor het hoofd van hun religie. Uitstappen mochten we niet want de grond errond was heilig. 

Bij de gids thuis is er een ceremoniële plaats waar ze dansen bij die gelegenheden.

 De gids had aan de dansers van het dorp gevraagd om voor ons een dans te doen. Na hun voorstelling was het aan onze mannen om mee te doen want dit is een mannen taak. 🕺  - 🎦 Dansende mannen -